เสน่ห์แห่งเสียงจริงและอรรถรสที่พากย์ไทยให้ไม่ได้

[sleeping3]

เสียงจริง อารมณ์แท้ ที่ซีรีส์พากย์ให้ไม่ได้
เวลานึกถึงการดูซีรีส์ หลายคนอาจเลือกเสียงพากย์ไทยเพราะมันดูสบายกว่า ไม่ต้องอ่านให้เมื่อยตา แต่สำหรับคนที่เสพติดอรรถรสแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย ฉันขอยกมือเชียร์ ซีรี่ย์ซับไทย แบบสุดใจ ยกตัวอย่างที่นี่เลย series469 เพราะมันคือรสชาติแท้ๆ ที่ถึงเครื่องที่สุด โดยเฉพาะเวลาที่นักแสดงเขาใส่อารมณ์มาเต็ม แล้วเราได้ยินเสียงจริงของเขา แค่เสียงถอนหายใจก็มีพลังพอจะบาดใจ หรือทำให้เราหัวเราะจนท้องแข็งได้โดยไม่ต้องแต่งเติมอะไรเลย ยิ่งถ้าเป็นภาษาเกาหลีหรือญี่ปุ่นที่มีน้ำเสียงเฉพาะตัว บางทีแค่น้ำเสียงเรียกชื่อคนก็สื่อความรู้สึกออกมาเพียบเลย แล้วพอเราอ่านซับไทยไปพร้อมๆ กัน มันเหมือนได้แปลอารมณ์ผ่านถ้อยคำที่คัดมาแล้วอย่างดี ซึมซับความหมายแบบสองชั้น ทั้งเสียง ทั้งคำแปล ยิ่งอินเข้าไปใหญ่ และต้องยอมรับว่าคนแปลซับไทยเดี๋ยวนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ ใช้ภาษาคล่อง แถมมีลูกเล่นแพรวพราว บางประโยคที่ในภาษาต้นฉบับอาจจะดูเรียบๆ แต่พอแปลออกมาเป็นไทยกลับกลายเป็นคำพูดที่คมกริบ จิกกัด หรือบางครั้งก็ขำจนหลุดขำไม่รู้ตัว อีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ซีรีส์ซับไทยมีเสน่ห์ก็คือ เราได้รู้จักวัฒนธรรมของเขาผ่านการพูดจา การใช้คำ หรือแม้แต่ภาษากายที่อาจไม่มีในบ้านเรา ลองดูซีรีส์ย้อนยุคเกาหลีสิ คำพูดแต่ละคำมีทั้งระดับภาษา ความเคารพ ความสัมพันธ์ ซึ่งถ้าพากย์ไทยมันอาจถูกตัดทอนหรือเปลี่ยนไปเพื่อความเข้าใจง่าย แต่ซับไทยมันเก็บรายละเอียดเหล่านั้นไว้ครบ แถมยังมีเชิงอธิบายเล็กๆ ที่ช่วยให้เรารู้ว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น บางทีดูไปก็ได้ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม หรือแม้แต่ศัพท์แปลกๆ ที่เราจะเอาไปใช้ตอนเที่ยวต่างประเทศได้จริงด้วยนะ
อีกเรื่องที่ชอบมากคือ การดูซับไทยทำให้เราโฟกัสมากขึ้น เพราะต้องอ่าน ต้องฟัง ต้องจับอารมณ์ ทุกอย่างทำงานพร้อมกัน เหมือนเป็นการฝึกสมาธิแบบนุ่มๆ ที่ไม่เครียด แถมยังช่วยเรื่องการเรียนภาษาไปในตัว ใครที่เรียนเกาหลี จีน หรือญี่ปุ่นบอกเลยว่าดูซับไทยแล้วได้ศัพท์ใหม่ติดหัวกลับไปทุกครั้ง โดยไม่ต้องนั่งท่องให้ปวดหัว เหมือนได้เรียนแบบไม่รู้ตัว และพอเริ่มฟังออกบางคำจากเสียงจริง มันฟินมากนะ เหมือนเราเก่งขึ้นทีละนิดๆ แบบไม่ต้องฝืน ซีรีส์ซับไทยมันเหมือนเพื่อนคนหนึ่งที่จริงใจ ไม่แต่ง ไม่เสริม ไม่ปรุงแต่งเกินไป เสียงจริงของนักแสดงเหมือนกับเขากำลังพูดกับเราโดยตรง และการมีซับไทยก็เหมือนมีเพื่อนนั่งข้างๆ คอยกระซิบว่า เขาพูดอะไร เขาหมายความว่ายังไง โดยไม่ขโมยเสียง ไม่บิดอารมณ์ มันตรง มันชัด และมันจริงใจ ถ้าซีรีส์ดีๆ สักเรื่องจะมาทั้งภาพ เสียง และซับที่แปลด้วยใจ ฉันว่ามันก็เหมือนจานโปรดที่เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มสูตรเด็ด กลมกล่อมลงตัวจนอยากกินซ้ำอีกหลายๆ รอบเลยล่ะ